دور و دورتر از برانکو

به گزارش شفاف ، روزنامه همشهری تیم اول پرسپولیس در فصل جدید فوتبال باشگاهی که مقابل استقلال تاجیکستان بازی می کرد ، امتیاز بسیار مهمی داشت. احمد نوراللهی به عنوان یکی از کاپیتان های اصلی پرسپولیس بعد از سال ها این تیم را ترک کرد و رفت ، در حالی که رضا اسدی در زاویه مناسب جای او بود. نظرات متناقض زیادی در مورد کیفیت عملکرد اسدی وجود دارد. باید صبور باشیم و ببینیم آیا می تواند جای خالی نوراللهی را پر کند یا خیر. به هر حال این حرکت پرسپولیس یحیی گل محمدی را یک قدم از برانکو ایوانکوویچ پرسپولیس دور کرد. در حقیقت ، در حالی که میراث معنوی مربی کروات ، مانند نگرش برنده و عادت برنده ، هنوز می تواند حفظ شود ، بسیاری از میراث فردی او در تیم باقی مانده است.

ترکیب اصلی پرسپولیس مقابل استقلال تاجیکستان عبارت است از: حامد لک ، فرشاد فرجی ، جلال حسینی ، سیامک نعمتی ، سعید آقایی ، رضا اسدی ، میلاد سرلک ، امید عالیشاه ، مهدی ترابی ، وحید امیری و مهدی عبدی. از این تعداد ، پنج نفر در دوران یحیی گل محمدی جذب شدند و مهدی عبدی استعدادی جوان بود که در دوران کالدرون از تیم امید به تیم بزرگسالان اضافه شد. جالب اینجاست که بازیکنان دوران برانکو هیچ کدام از نمایندگان بازی نبودند. عیسی الکثیر و حامد پاکدل کسانی هستند که پس از جدایی برانکو به پرسپولیس اضافه شدند. بنابراین تنها بازمانده ایوانکوویچ از بازی با حریف تاجیکستانی جلال حسینی ، سیامک نعمتی ، عالیشاه ، ترابی و وحید امیری بودند.
آخرین ترکیب انتخاب شده توسط برانکو برای پرسپولیس مربوط به فینال جام حذفی در فصل هجدهم مقابل داماش گیلانیان است. آن روز سرخپوشان با این زاویه به مصاف حریف شمالی رفتند: علیرضا بیرانوند ، جلال حسینی ، محسن ربیع خواه ، مهدی شیری ، محمد نادری ، کمال کامیابی نیا ، احمد نوراللهی ، مهدی ترابی ، سیامک نعمتی ، ماریو بودیمیر و علی علیپور.

شش نفر از آنها قبلاً پرسپولیس را ترک کرده اند و دیگران به جای آنها بازی خواهند کرد. بنابراین ، می توان نتیجه گرفت که امضای یحیی روی پرسپولیس برجسته تر از برانکو است. که البته با گذشت زمان اجتناب ناپذیر است.

چهار سال منهای یک روز

16 اکتبر 1996 آخرین باری بود که پرسپولیس و الهلال به عنوان دو تیم بزرگ فوتبال آسیایی در فینال نیمه نهایی لیگ قهرمانان به مصاف هم رفتند. قرمزها بازی رفت خود را با نتیجه 4 بر صفر واگذار کردند و نیاز به یک معجزه در پای تا شده داشتند. از قضا آنها خیلی زود گل زدند ، اما اشتباه اشتباه داور که خطایی را در خارج از محوطه جریمه به عنوان پنالتی برای الهلال اعلام کرد ، ریختن آب سرد روی بدن سرخ مو بود. آن بازی با تساوی 2-2 به پایان رسید تا الهلال را در فینال شکست دهد. جالب اینجاست که تقابل این دو تیم در چارچوب مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا قرار است 15 اکتبر برگزار شود. این به معنای فاصله 4 سال منهای یک روز بین دو رویارویی بین جادوگران ایرانی و عربستانی است. در دراز مدت اما پرسپولیس چه شد؟ شاید مرور آن ارزش چندانی نداشته باشد.

فقط دو نفر زنده ماندند

در آخرین بازی مقابل الهلال ، پرسپولیس با ترکیب زیر به میدان رفت: علیرضا بیرانوند ، جلال حسینی ، شجاع خلیل زاده ، محمد انصاری ، صادق محرمی ، کمال کامیابی نیا ، محسن ربیع خواه ، محسن مسلمان ، وحید امیری ، علی علیپور و گادوین منشا.

اگر تیم مصدوم در این بازی پیروز نشود ، پرسپولیس در مقایسه با آخرین تقابل خود با الهلال تنها دو بازمانده در ترکیب خود دارد. جلال حسینی و وحید امیری. البته تغییرات در طول زمان عجیب نیستند ، اما این میزان تغییر در مدت زمان تنها چهار سال بسیار قابل توجه است. بازیکنان غایبی مانند بیرانوند ، خلیل زاده ، محرمی و علیپور لژیونر هستند و بقیه به سایر تیم های خانگی پیوسته اند.

تغییرات خارج از زمین

البته تحولات پرسپولیس تنها به داخل زمین محدود نمی شود و چنین تغییراتی را در خارج از زمین شاهد بوده ایم. پرسپولیس در آخرین بازی خود مقابل الهلال برانکو ایوانکوویچ را روی نیمکت مربیگری دید ، اما مرد کروات مدت هاست که رفته است. متعاقباً گابریل کالدرون مدت کوتاهی هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت و اکنون یحیی گل محمدی هدایت این تیم را بر عهده دارد. در حوزه مدیریت ، داستان حتی غریبه است. علی اکبر طاهری در آن زمان مدیرعامل سرخپوشان بود ، اما تا به امروز پنج نفر دیگر در بالای هرم مدیریت قرمزها ایستاده اند. پنج مدیرعامل بعدی پرسپولیس حمیدرضا گرشاسبی ، ایرج عرب ، محمدحسن انصاری فرد ، مهدی رسول پناه و جعفر سمیعی بودند و جالبتر اینکه این باشگاه در حال حاضر یک مدیر موقت دارد. کار با مجید صدری است.

غرش غرور

در آخرین بازی خود مقابل الهلال عربستان ، پرسپولیس تیمی بود که در حال مرگ بود و شاید بیش از هر چیز ، تجربه کم و اعتماد به نفس آنها از بین رفت. قرمزها در آن زمان درست بعد از طلسم قهرمانی در لیگ برتر به مدت هشت سال نبودند و در آسیا آزمایش و خطا می کردند. در این چهار سال اما پرسپولیس چهار بار بیشتر قهرمان لیگ برتر شده و مهمتر از آن دوبار به فینال لیگ قهرمانان رسیده است. اما در فینال رقبای قاره شرقی شکست خوردند. در نتیجه پرسپولیس امروز پرسپولیس آن روز نیست. این تیم تجربه بین المللی بسیار بیشتری کسب کرده و به سطحی از اعتماد به نفس رسیده است که دیگر دست و پای آنها را در برابر الهلال تکان نمی دهد. اگر دلایلی برای تغییر نتیجه وجود داشته باشد ، این مهمترین است.