تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

مشاهده برنامه های تلویزیونی خشونت آمیز در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای نزدیک به 2000 کودک بین 3.5 تا 4.5 سال را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض مواد خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “افزایش ناراحتی عاطفی” را تجربه کنند.

دکتر لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله، توضیح داد: “آنها همچنین با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پایان کلاس ششم روبرو هستند.”

وی افزود: برای نوجوانان گذر به دوره متوسطه مرحله مهمی از رشد آنها در دوران نوجوانی است و غم و اندوه و اضطراب و خطر تحصیلی شرایط آنها را پیچیده تر می کند.

تا به حال، مشخص نبود که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه تأثیری بر کودکان از نظر تحصیلی و روانی دارد.

دکتر. پاگانی: شناسایی عوامل کلیدی قابل تعدیل که بر سلامت آینده کودک تأثیر می گذارد، هدف مهمی برای برنامه های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی جنبه‌های ضروری انتقال موفقیت آمیز به دوره نوجوانی است.

تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود که این هفته در مجله رشد و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفتند اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کنند.

والدین پسران و دخترانی که در این مطالعه شرکت کردند، انواع برنامه های تلویزیونی را که فرزندانشان تماشا می کردند، گزارش کردند. سپس وقتی به 12 سالگی رسیدند، کودکان و معلمانشان پیشرفت روانی و تحصیلی و انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه ارتباط معنی‌داری را بین مشکلات آن کلاس‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش‌دبستانی در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند تأثیرات و سوگیری های از پیش موجود را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر بگذارد، حذف کنند.

در نهایت، قرار گرفتن در معرض تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطرات روانی اجتماعی و اختلال تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

برای دختران، پیوندهایی با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش مشارکت در کلاس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین شاهد کاهش تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا 12 سال بودند.

دکتر پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند درست می دانند. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان ابزاری مناسب برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با سکانس‌های اکشن پرسرعت و ترشح آدرنالین و جلوه‌های ویژه جذاب می‌تواند باورها، نگرش‌ها و برداشت‌های خشونت را در تعاملات اجتماعی تغییر دهد و تطبیق در مدرسه با یادگیری نادرست مهارت‌های ضروری اجتماعی دشوار باشد.

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این تحقیق، می گوید: همانطور که او خشونت را در زندگی واقعی می بیند، قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشن که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می شود، می تواند باعث ترس و استرس شود. و ترسناک است و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های اجتماعی مبهم شود.

وی بیان کرد: در سال های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه با صفحه نمایش قرار گیرند، ممکن است این رفتار را طبیعی بدانند.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی ضروری را توسعه دهند که بعداً به آنها کمک می‌کند و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان