عوارض باقی ماندن نخ بخیه در شکم

انواع دوخت بخیه در جراحی ها

دوخت پیوسته: این نوع دوخت بسیار سریع بوده و در امتداد محل بریدگی توسط یک نخ و سوزن بدون هیچ گونه برش انجام میشه. این نوع از دوخت باعث میشه علاوه بر اینکه فشار وارد شده به زخم در همه قسمت بریده پوست پخش بشه، تمام لبه های زخم را نیز در کنار هم قرار داده تا به اصطلاح خوب به هم جوش بخوره. و بعد از انواع جراحی ها نیز که در قسمت های مختلف بدن انجام می شود هم از بخیه برای جوش خوردن زخم حاصل از جراخی استفاده می شود. و باید بسیار دقت شود در جراحی هایی مانند پیکر تراشی ابدو و… لیپوماتیک و غیره کاملا درست و اصولی محل هایی که برش داده شده است بخیه خورده باشندو

واگر برایتان سوال پیش آمده که لیپوماتیک چیست یا عمل ابدو مینوپلاستی چگونه انجام می شود باید گفت مجموعه از جراحیی ها یزیبایی اندام می باشد.

دوخت ماتریسی: به طور عمودی نسبت به زخم دوخت ها انجام میشه به طوری که هر دوخت جداگانه بسته شده و کمی جلوتر دوخت بعدی به موازات دوختهای قبل انجام میشه.

دوخت زیر پوستی: این نوع دوخت عموما در لایه های زیرین پوست انجام گرفته تا فشار لبه های زخم را نسبت به هم به حداقل برسونه.

نخ بخیه قابل جذب

در بخیه های گوارشی از نخ بخیه جذبی استفاده میشه. این نوع بخیه ها برای مواردی که نیاز به سرعت در بهبود زخم وجود داره مثل لایه های مخاط دهان و یا رگ های خونی سطحی پوست استفاده میشه. برای ترمیم لایه های عمیق زیرین عضلات و بافتهای آسیب دیده نیز از نخ جذبی استفاده میشه. همچنین برای دوخت جراحت و پارگی عضلات ناشی از اعمال جراحی یا انواع تصادفات که بعد از بسته شدن پوست دسترسی به ماهیچه ممکن نیست از این نوع نخ های جذبی استفاده میشود.

نخهای غیر قابل جذب در جراحی ها

برای بسته شدن پوست، برشهای جراحی و جراحت سطحی ناشی از حوادث از نخ بخیه نایلونی استفاده میشه تا پس از ترمیم زخم آن را از پوست بکشند. نوع دیگر نخ های بخیه نخ های پنبه ای هستن. همانطور که از اسمش پیداست از پنبه بدست میاد اما ریسیده نشده بلکه با نمدار کردن پنبه تابانده میشه و استحکام آن را بالا میبرن و غیر قابل جذبه.

همچنین نخ بخیه ابریشمی نیز داریم که این نوع نخ از پیله کرم ابریشم ساخته میشه و معمولا با موم پوشش داده میشه و به دلیل تحمل فشار زیاد از آن در بخش هایی که با کشش زیاد یا فشار به قسمت زخم شده همراهه مثل زانو ها یا لگن استفاده میشه.

ویژگی یک عمل بخیه ایده آل

• طوری انجام شود که باعث کشش در محل زخم نشه.
• در زمان بخیه احتمال التهاب زخم در نوع دوخت لحاظ بشه.
• بعد از بهبودی، زخم ناپدید بشه.
• از نظر هزینه ای مقرون به صرفه باشه.
• قدرت مهار و جلوگیری از ورود میکروارگانیسم ها را داشته باشه.
• نباید سمی بوده و یا حاوی ماده خطرناک برای بدن باشه.

زمان مورد نیاز برای ترمیم انواع زخم ها در بدن

• اصولا بخیه های غیر قابل جذب در حدود 7 الی 10 روز زمان لازم دارند تا ترمیم بشن. البته بستگی به اندازه و شدت جراحت هم داره. بخیه های روی سر و گردن حد اقل 3 تا 5 روز بعد از انجام بخیه ترمیم میشن.
• جراحت در قفسه سینه و اندام فوقانی 5 تا 7 روز زمان میبرند.
• ترمیم زخم روی شکم 7 تا 10 روز طول میکشه تا بهتر بشه.
• اندام های تحتانی بین 10 الی 14 روز برای ترمیم بخیه زمان لازم دارن.

عوارض ماندن نخ بخیه در بدن

هنگامی که بخشی از لایه های سطحی پوست دچار آسیب میشه و با بخیه آن را بسته و درمان میکنند. این عمل مدتی طول میکشه تا بتونه بافتهای پوستی را در کنار هم دوباره تشکیل بده و به هم بچسبونه. اما بعد از آن که بافت های پوستی به هم چسبیدن دیگه نیازی به نخ خیه نمی باشد. کشیدن بخیه همیشه جزو دردناک ترین اتفاقاتی است که باعث می شود همیشه مردم از آن بترسند.

در میان تمام روش های بستن یک زخم ، استفاده از بخیه متداول ترین روش است. روش های دیگر شامل استفاده از منگنه های پزشکی، چسب های مخصوص پوست و مواد چسبنده دیگر می شود.

کشیدن بخیه و یا وسایل دیگر چسباننده برای اکثر مردم ترس به همراه دارد. آشنایی بیشتر با روش های دوختن پوست و آگاه شدن از روش انجام و در نهایت جدا سازی آن از پوست، ترس و استرس را کاهش می دهد.

از بخیه برای بستن دهانه زخم و بریدگی بر روی پوست استفاده می شود. از بخیه می توان در تمام نقاط بدن، چه داخلی و چه خارجی، استفاده کرد. پزشکان با استفاده از بخیه های جداگانه پوست را دوخته و انتهای آن را گره می زنند.

بخیه به پوست این اجازه را می دهد تا بصورت طبیعی خود را ترمیم کند، در غیر این صورت امکان ندارد پوست به هم بچسبد و ترمیم شود. از بخیه برای بستن انواع مختلفی از زخم استفاده می شود.

برای زخم های ناشی از تصادف و یا پارگی از بخیه استفاده می شود و در عمل های جراحی، جراحان انتهای رگ های در حال خونریزی و محل جراحی را با بخیه می دوزند.

انواع نخ بخیه

نخ های بخیه به دو دسته اصلی تقسیم میشوند، قابل جذب و غیر قابل جذب.

نخ بخیه قابل جذب

قابل جذب به سرعت داخل ها خرد شده و طی تقریبا 60 روز استحکام خود را از دست می دهد. این نوع بخیه ها نیازی به کشیدن ندارند. از این نوع بخیه برای بستن سطح پوست و دیگر قسمت های خارجی که نیاز به بخیه دایمی ندارند، استفاده می شود.

نخ بخیه غیر قابل جذب

در عوض نخ بخیه غیر قابل جذب استحکام خود را از 60 روز نیز بیشتر حفظ می کند. از این نوع بخیه برای بستن سطح پوست، زخم های خارجی و ترمیم رگ های خونی استفاده می شود.

با توجه به محلی که بخیه در آن استفاده می شود، گاهی نیاز است که بخیه کشیده شود،مانند زمانی که زخم ترمیم شده است.

اصول بخیه زدن

بطور کلی اصول بخیه زدن بسیار ساده ست. نخ مورد استفاده برای بخیه به یک سوزن متصل است. زخم را با استفاده از آب استریل و آب اکسیژنه شست و شو می دهند. برای ضدعفونی کردن اطراف زخم نیز از استفاده می شود.

با استفاده از لیدوکائین موضع را بی حس کرده سپس با استفاده از نخ متصل به سوزن دو طرف زخم را بهم می دوزند تا پوست به حالت قبلی خود بازگردد.

برای این کار احتمالا به چندین بخیه نیاز است. هنگامی که دهانه زخم دوخته می شود ژل آنتی بیوتیک بر روی آن پخش کرده و موضع را پانسمان می کنند.

تمامی زخم هایی که بخیه خورده اند معمول جای زخم را باقی می گذارند اما معمولا جای آن بسیار کوچک است.

منگنه های جراحی

منگنه های جراحی برای بستن انواع مختلف زخم ها کاربرد دارند.منگنه از نظر سرعت عمل و کاهش درصد عفونت نسبت به بخیه برتری دارد. اما اگر از منگنه بدرستی استفاده نشود و یا دو طرف زخم با نظم کنار هم قرار نگیرد، جای زخم دایمی باقی میماند و باعث می شود زخم بدرستی ترمیم نشود. از منگنه معمولا بر روی جراحت پوست سر و یا بستن زخم های ناشی از جراحی استفاده می شود.

نوارهای بسته شونده پوست

نوارهای بسته شونده پوست، که به عنوان نوارهای چسبی نیز معروف هستند، امروزه بسیار پرطرفدار شده اند. این چسب ها مزیت های بسیاری دارند. درصد عفونت زخم در این نوار ها، نسبت به بخیه بسیار کم است. زمان چسباندن این نوار ها نیز بسیار کم است. و در اکثر افراد برای چسباندن این نوار ها بر روی زخم، نیازی به دارو بیهوشی و بی حس کننده نیست. اما این چسب ها مشکلات زیادی نیز دارند، برای مثال این چسب ها نمی توانند همانند بخیه لبه های زخم را با دقت کنار هم قرار بدهند. از این چسب نمی توان برای تمامی قسمت های بدن استفاده کرد برای مثال قسمت هایی از بدن که در طول روز ترشح دارند مانند زیرب غل،کف دست یا کف پا. اعضای بدنی که دارای مو هستند نیز مکان مناسبی برای این چسب ها نیستند.

عوامل چسبنده می توانند وسیله ای برای بستن زخم باشند. لبه های زخم را به این مواد آغشته می کنید و به هم می چسبانید تا زخم ترمیم شود. این چسب ها جدیدترین روش و مناسبترین جایگزین برای بخیه هستند، بخصوص برای کودکان. این چسب بطور خودکار بعد از 5 ال7 روز کنده می شود.