چند نوع دانه قهوه وجود دارد

گونه ها و زیرگونه های قهوه، عبارتی است که شاید تابحال به گوشتان خورده باشد یا درباره آن شنیده باشید و بخواهید اطلاعات بیشتری درباره آن بدست آوردید. در اینجا برای شما توضیحات لازم را درباره انواع گونه ها و زیرگونه های قهوه آورده ایم تا بتوانید بیشتر با دنیای هیجان انگیز قهوه آشنا بشوید.

حتماً تابه حال روی کیسه ها یا بسته بندی ها متوجه عبارت «قهوه عربیکا» یا «دانه ربوستا» شده اید. میدانید که نژادها و گونه های قهوه های پرورش یافته در جهان یکی نیستند؛ اما آیا از تعداد گونه های مختلف قهوه چیزی میدانید؟ اگر پاسخ شما منفی است، شاید برایتان جالب باشد در ادامه با 22 گونه مختلف قهوه آشنا شوید و محل کشت بهترین قهوه های جهان را بشناسید.

گونه های قهوه و زیرگونه های قهوه چه هستند؟

دانه های قهوه که در داخل میوه یا گیلاس این درخت یافت می شوند، بخش بزرگی از صنعت بسیاری از کشورهای جهان را مانند برزیل، ویتنام، اتیوپی، اندونزی، کلمبیا و … را به خود اختصاص می دهد. قهوه درواقع یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی های دنیا شناخته می شود و نام خود را از یک اصطلاح عربی به معنی «شراب از دانه» می گیرد.

درواقع انواع مختلفی از دستگاه اسپرسوساز نوا 128 در جهان وجود دارند . حدود 60-70 درصد از قهوه تولید شده در سطح جهان را عربیکا تشکیل می دهد؛ اما تحقیقات و نتایج گونه شناسی قهوه نشان می دهند که علاوه بر عربیکا، انواع دیگری نیز وجود دارند که برخی از آن ها می توانند در تهیه نوشیدنی قهوه استفاده شوند. بهترین آب و هوا برای رشد دانه های قهوه شامل پاپوآ گینه نو، برزیل، سوماترا، هندوراس، پرو، گواتمالا، کلمبیا و اتیوپی هستند که به عنوان شناخته می شوند.

انواع گونه های قهوه

اگرچه تا به امروز تعداد زیادی از گونه های مختلف قهوه در جهان کشف شده اند، اما از همه آن ها برای تولید نوشیدنی قهوه استفاده نمی شود. 4 نوع اصلی از دانه های قهوه شامل عربیکا، روبوستا، لیبریکا و اکسلسا هستند که با توجه به ویژگی ها و خواص آن ها، اغلب از عربیکا و روبوستا در فرایند عصاره گیری و تهیه نوشیدنی استفاده می شود. در ادامه، 22 مورد از انواع گونه های قهوه را مورد بررسی قرار می دهیم.

گونه قهوه عربیکا همان طور که پیش تر اشاره شد، عربیکا رایج ترین و بی شک پرفروش ترین نوع قهوه در جهان است. علت این محبوبیت را می توان طعم شیرین و لطیف تر و اسیدیته کمتر آن نسبت به سایر گونه های قهوه دانست. دانه های عربیکا عموماً در مناطقی با ارتفاع زیاد از سطح دریا و به ویژه مناطقی که بارندگی زیاد است، پرورش می یابند. برزیل که به خاطر جنگل های بارانی خود در جهان شناخته می شود، بزرگ ترین صادرکننده دانه های عربیکا در جهان است. درختان عربیکا معمولاً کوچک (در حدود 6 فوت) و ظریف هستند و اما مراقبت از آن ها زیاد آسان نیست. با توجه به اینکه گونه عربیکا مستعد ابتلا به بیماری است، کشاورزی در حجم و مقادیر زیاد را به یک چالش تبدیل می کند. این امر هزینه دانه در بازار جهانی را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

گونه قهوه روبوستا دانه های عربیکا و روبوستا جزو گونه های عمده قهوه در جهان هستند. به عبارت دیگر، قهوه روبوستا جایگاه دوم در لیست پرمصرف ترین و محبوب ترین گونه قهوه در جهان را به خود اختصاص می دهد و مصرف آن در اروپا، خاورمیانه و آفریقا بالا است. روبوستا دارای سطوح بسیار بالایی از است و با طعم قوی و اغلب خشن خود شناخته می شود. به دلیل برخورداری از درصد بالای که مانند دفع کننده طبیعی حشرات عمل می کند، مقاومت آن از دانه های عربیکا بیشتر بوده و ریسک بیماری و از بین رفتن آن کمتر است. بنابراین، می توان تعداد زیادی از آن را با دغدغه کمتر رشد داد. روبوستا نسبت به محیط خود انعطاف پذیری نشان می دهد و می توان در انواع مختلفی از ارتفاع و اقلیم آن را پرورش داد.

قهوه های حاصل از دانه های روبوستا معمولاً به دلیل طعم هایی که به تلخی و تندی می‌روند، محبوبیت کمتری در میان طرفداران قهوه دارد. البته این طعم می تواند به دلیل رشد در شرایط نامناسب باشد. دانه های روبوستا باید در شرایط مناسب رشد کنند تا طعم بهتری داشته باشند. البته در مناطقی که قهوه های بسیار قوی طرفداران بیشتری دارند (مانند ویتنام و اندونزی)، از روبوستا بیشتر استفاده می شود. با توجه به فرایند رشد و برداشت آسان تر روبوستا نسبت به گونه عربیکا، قیمت آن پایین تر است. امروزه می بینیم که بسیاری افراد برای ارزان قیمت، از قهوه های فوری استفاده می کنند. این قهوه ها معمولاً با استفاده از نسبت 3 به 1 عربیکا و روبوستا پر می شوند و قیمت محصول نهایی را تا 20 درصد کاهش می دهند.

گونه قهوه لیبریکا دانه های را می توان یکی از خوراکی های نادر دانست. گیاه لیبریکا در آب وهوای بسیار خاص رشد می کنند و معمولاً در مقدار کم تولید می شوند. اغلب افرادی که این قهوه را امتحان کرده اند، عطر آن را به میوه و گل تشبیه کرده و طعم لیبریکا را تا حدودی «چوبی» توصیف می کنند. در یک دوره زمانی، بسیار محبوب بود. اواخر قرن نوزدهم یک بیماری گیاهی که اکنون به نام «زنگ قهوه» شناخته می شود، شروع شد و تقریباً تمام گیاهان عربیکا را در سراسر زمین از بین برد. ازآنجایی که قهوه بخش عظیمی از اقتصاد کشورها را به خود اختصاص داده بود، تمام کشاورزان و حتی ارگان های دولتی به دنبال یک جایگزین مناسب برای آن بودند.

فیلیپین اولین کشوری بود که گیاه لیبریکا را با حجم قابل توجهی پرورش داد و با فروش آن، رشد چشمگیری در اقتصاد خود ایجاد کرد. فیلیپین که تا آن زمان جزو قلمرو ایالات متحده بود، به لطف این رشد اقتصادی توانست استقلال خود را اعلام کند. درنهایت، ایالات متحده تحریم های اقتصادی شدیدی بر این کشور اعمال کرد و موجب سقوط دانه های لیبریکا در بازار جهانی شد. این موضوع بدان جهت بود که هیچ کشور دیگری نمی توانست تولید لیبریکا را در حد و اندازه فیلیپین افزایش دهد و با آن برابری کند. گونه قهوه اکسلسا اکسلسا یکی دیگر از گونه های اصلی قهوه است که اخیراً به عنوان یکی از اعضای خانواده لیبریکا طبقه بندی شده است. بااین حال، گونه اکسلسا با ویژگی های منحصربه فرد آن، 7 درصد از تولید قهوه در جهان را تشکیل می دهد.

بوربون (Bourbon) طعم شکلاتی نیز دارد. وقتی روشن تر برشته می شود، می توانید طعم های میوه ای خاصی از جمله انجیر و گیلاس را حس کنید. به طور کلی، این دانه یک فنجان با اسیدیته مشخص و پر جنب و جوش می سازد که حس چشایی و بویایی شما را به چالش می کشد. دانه بوربون در قاره آمریکا و آفریقا بسیار محبوب است و درخت آن نسبت به انواع دیگر مقادیر بیشتری دانه تولید می کنند. کاتیمور گونه ای از قهوه است که بیشتر در السالوادور، نیکاراگوئه و هند یافت می شود. یک نوع قهوه بحث برانگیز. کاتیمور ترکیبی است بین قهوه تیمور (مقاوم در برابر زنگ زدگی برگ که در در آمریکای مرکزی مشکل بزرگی است) و قهوه . این نوع از قهوه در سال 1959 در پرتغال ایجاد شد.

خیلی سریع رشد می کند و میوه می دهد و عملکرد بسیار بالایی دارد. مقاوم در برابر آفات و مقاوم در برابر زنگ برگ است و در ارتفاعات بسیار پایین تر در مقایسه با بسیاری از گونه های تجاری دیگر به خوبی رشد می کند. با این حال، گزارش شده است که می تواند در ارتفاعات بسیار کم یا زیاد مشکل ساز باشد. عالی به نظر می رسد، اما مشکلات در کیفیت فنجانی که به دست مصرف کننده نهایی می‌رسد وجود دارد. تیمور در گونه روبوستا جای دارد (از این رو دارای تمام این فواید دوست داشتنی است)، اما روبوستا به خوش طعم بودن معروف نیست. همچنین، به دلیل اشتیاق بیش از حد برای تولید میوه، طول عمر تولید کاتیمور به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. برخی از تولیدکنندگان افت شدید تولید را پس از تنها 10 سال یا بیشتر گزارش می دهند.

دانه قهوه کاتوای که در دهه 1950-1960 میلادی در برزیل توسعه یافت، تنوع زیادی دارد و برخی از ویژگی های آن می توانند برتری قهوه برزیلی خوب را به نمایش بگذارند. کاتوای کمی اسیدی است و با نوشیدنی آن، اندکی شیرینی در انتها احساس می شود. در طول دهه‌های 1970- 1980، کاتوای در سراسر هندوراس، گواتمالا و کاستاریکا کاشته و آزمایش شد، جایی که تا به امروز از نظر اقتصادی یک رقم مهم باقی مانده است. در دهه 1930، گونه ای جهش یافته از دانه های بوربون در برزیل پرورش و توسعه پیدا کرد. البته بعدها، نسخه های کاشته شده در کلمبیا و ارتفاعات آمریکای مرکزی کیفیت بهتری را به وجود آوردند. دانه های طعم مرکباتی و سبکی در نوشیدنی نهایی ایجاد می کنند.

کاتورا یکی از پرطرفدارترین انواع قهوه در بازار است. این تا حد زیادی به لطف مجموعه ای از ویژگی های متعادل است که بسیاری از آنها با بوربون همپوشانی دارند. طعم یاد های آنها به قدری نزدیک است که اغلب هنگام چشیدن آن‌ها را اشتباه می‌گیرند. پروفیل فنجان کاتورا معمولا متعادل، شیرین و مرکباتی با رایحه افرا و عسل است. این موارد چیزهایی اند که اکثر رسترها به دنبال آن هستند و در منطقه آنتیگوا، از جذاب‌ترین چیزها برای خریداران هستند. درصد خوبی از تولیدکنندگان گواتمالایی، کاتورا را در تولیدات خود دارند. آنها به دلیل عملکرد بالا و کیفیت فنجانی عالی به کاشت آنها ادامه می دهند.