تصویر جدید «هابل» از یک سحابی ستاره زا

به گزارش امروزنگار این منطقه کیهانی مملو از هزاران ستاره تازه متولد شده با استفاده از تکنیک های پیشرفته و داده هایی با استفاده از پرتو فروسرخ و فرابنفش به تصویرکشیده شده است.

به نقل از اس تی دی این تصویر جزئیات پویایی مانند حرکات مارپیچی ستاره ها و بادهای شدید ستاره ای را نشان می دهد. این بادها سحابی اطراف را شکل می دهند و دیدی واضح نسبت به شرایط کیهان اولیه ارائه می دهند.

جشن سی و پنجمین سالگرد هابل

«تلسکوپ فضایی هابل» سی و پنجمین سالگرد فعالیت خود را با تصویری جدید و خیره کننده از «خوشه ستاره ای ان جی سی ۳۴۶» جشن گرفت. این منطقه ستاره زای فعال موسوم به «کارخانه ستاره سازی»(star factory) در ابر ماژلانی کوچک قرار دارد.

آژانس فضایی اروپا به عنوان بخشی از این مراسم سالگرد مجموعه ای از تصاویر ویژه «تلسکوپ هابل» را منتشر کرد که برخی از مهم ترین اهداف آن را بازبینی می کنند. این تصاویر به روز شده داده های تازه و پردازش شده را با تکنیک های پیشرفته ترکیب می کنند تا وضوح و عمقی تازه را از تصاویر کیهانی نمایش دهند.

جدیدترین تصویر از «خوشه ستاره ای ان جی سی ۳۴۶» این خوشه ستاره ای جوان را با جزئیات استثنایی نشان می دهد. با وجود اینکه «هابل» قبلا تصاویری از این منطقه منتشر کرده بود این تصویر اولین تصویری است که در آن پرتو فروسرخ فرابنفش و مرئی ادغام شده اند که جامع ترین و پر جنب و جوش ترین نمای این منطقه ستاره ای پویا را تا به امروز نمایش داده است.

نگاهی اجمالی به جهان اولیه

منطقه «ان جی سی ۳۴۶» در ابر ماژلانی کوچک یک کهکشان قمری برای کهکشان راه شیری است که در فاصله ۲۰۰ هزار سال نوری از ما در «صورت فلکی توکان»( Tucana) قرار دارد.

ابر ماژلانی کوچک نسبت به کهکشان راه شیری عناصر سنگین تر از هلیوم کمتری دارد یا در اصطلاح نجومی کمتر فلزی است. این باعث می شود که شرایط در این کهکشان شبیه به آنچه در کیهان اولیه وجود داشت باشد.

این منطقه خانه بیش از ۲۵۰۰ ستاره تازه متولد شده است. پرجرم ترین ستارگان این خوشه که جرم آنها چندین برابر خورشید ماست به نظر می رسد با نور آبی شدیدی در این تصویر می سوزند. سحابی صورتی درخشان و ابرهای تیره به شکل مار بقایای محل تولد ستارگان این خوشه هستند.

اسرار ستاره زایی مارپیچی

حساسیت و قدرت بالای تفکیک «هابل» در کشف اسرار ستاره زایی «ان جی سی ۳۴۶» مؤثر بوده است. دانشمندان با استفاده از دو مجموعه مشاهدات با فاصله ۱۱ سال حرکات این ستارگان را ردیابی کردند و نشان دادند که آنها به سمت مرکز خوشه در حال حرکت به صورت مارپیچی هستند. این حرکت مارپیچی نتیجه جریانی حاصل از گاز خارج از خوشه است که به ستاره زایی در مرکز این ابر متلاطم کمک می کند.

این خوشه حاوی ستارگان داغ و پرجرم است که تشعشعات شدید و بادهای ستاره ای شدیدی را تولید می کنند. این ستارگان گازهای متحرک محل تولدشان را به هم می کوبند و شروع به پراکندگی سحابی اطراف می کنند.

گازهای درخشان و سرنخ های کیهانی   

این سحابی موسوم به «N۶۶» است که درخشان ترین نمونه از منطقه «اچ ۲»(H II) در ابر ماژلانی کوچک است. مناطق «اچ ۲» از طریق پرتو فرابنفش ساطع شده از ستارگان جوان و داغ مانند «ان جی سی ۳۴۶» می درخشند. وجود این سحابی درخشان نشان دهنده سن کم این «خوشه ستاره ای» است زیرا منطقه «اچ ۲» فقط تا زمانی می درخشد که ستارگان درخشش آن را تامین کنند.

این تصویر از چندین ماموریت رصدی «هابل» تهیه شده است. «تلسکوپ فضایی هابل» یکی از مهم ترین و بادوام ترین رصدخانه های تاریخ ستاره شناسی است. این سیستم که در سال ۱۹۹۰ راه اندازی شد بیش از سه دهه فعالیت داشته است و همچنان به اکتشافات پیشتاز خود ادامه می دهد.

هابل یک پروژه مشترک بین ناسا و «آژانس فضایی اروپا» است که نشان دهنده یک همکاری بلند مدت بین المللی است. «مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا» (Goddard Space Flight Center) در ایالت مریلند و شرکت «لاکهید مارتین اسپیس»(Lockheed Martin Space) در ایالت دنور این تلسکوپ و ماموریت های آن را مدیریت می کنند.

انتهای پیام