علل و راه حل های تحریک فیزیکی و واکنش های آلرژیک به جواهرات

علت اگزمای آلرژیک

زمانی که با یک ماده حساسیت زا مثل مایع ظرفشویی یا وایتکس یا مواد شیمیایی کارخانه ای در تماس مستقیم پوستی باشید ، با توجه به قدرت آن ماده بعد از چند دقیقه ، چند ساعت یا چند روز دچار اگزمای آلرژیک می شوید . از آن جا که این مشکل بلافاصله واکنش ایجاد نمی کند به عنوان آلرژی تاخیری هم شناخته می شود.

دستبند طلا چرم: در اغلب موارد علایم اگزمای آلرژیک 24 – 48 ساعت بعد از تماس با ماده حساسیت زا ایجاد می شود. در برخی موارد که ماده شیمیایی استفاده شده ضعیف تر است ممکن است بروز آلرژی پوستی چند هفته یا چند ماه و بعد از استفاده مشاهده شود. مثلا در صورتی که بدون دستکش ظرفها را بشویید و پوست دستتان هر روز در معرض مواد شوینده قرار بگیرید ممکن است بعد از چند ماه یا چند سال دچار اگزمای آلرژیک شوید.

عوامل محرک ایجاد اگزمای آلرژیک در یک فرد با افزایش سن میتواند تغییر کند، مثلا اگر قبلا هنگام استفاده از جواهرات بدن بدنتان واکنشی نشان نمی داد ممکن است بعد از چند سال در تماس با جواهرات بدل دچار اگزما شود.

عوامل محرک اگزمای آلرژیک

– نیکل موجود در جواهرات ، سگک کمربند و دکمه های فلزی شلوار جین

– عطر و اسانس استفاده شده در مواد آرایشی

– رنگ لباس

– رنگ مو

– لاتکس و مواد پلاستیکی

– چسب

– آفت کش ها

– برخی داروها

– برخی لوازم آرایشی

– افزودنی ها خوراکی

– مایع ظرفشویی ، صابون ، پودر لباسشویی و سایر محصولات تمیز کننده

– وایتکس و سایر محصولات حاوی سفید کننده و جرم گیر

– پیچک یا گیاهان سمی

– کرم ها و پمادهای آنتی بیوتیک یا کورتیکو استروئید

– قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب بعد از استفاده از یک محصول روی پوست

علایم اگزمای آلرژیک

علایم اگزما آلرژیک در افراد متفاوت است و ممکن است با افزایش سن در یک فرد تغییر کند.  علایم اگزما آلرژیک به طور کلی در محل تماس پوست با ماده حساسیت زا دیده می شود و به ندرت ممکن است در سایر مناطق بدن هم گسترش پیدا کند.

به طور کلی علایم اگزما آلرژیک عبارت است از :

– خارش

– سوزش یا درد

– برچستگی های قرمز پوسته پوسته یا دارای ترشح

– گرم و داغ شدن پوست

– پوسته پوسته شدن

– خشکی و خشن شدن پوست

– التهاب

– بروز ترک خوردگی ها شبیه به برش

تشخیص اگزمای آلرژیک

در مواردی که اگزما آلرزیک بعد از چند ساعت از استفاده از یک ماده یا وسیله خاص ایجاد شود خودتان به راحتی متوجه آن می شوید و می توانید با اجتناب از آن ماده مشکلتان را حل کنید.

در مواردی که نیاز به مراجعه به پزشک پیدا می کنید ، در ابتدا پزشک از معاینه فیزیکی استفاده می کند و سوالاتی از شما می پرسد و در صورت نیاز برای این که متوجه شود دقیقا به چه ماده ای آلرژی دارد می تواند از تست پچ یا سایر آزمایش ها استفاده کند.

تشخیص اگزمای آلرژیک با تست پچ

برای تست پچ ، برچسب هایی حاوی آلرژن های مختلف روی پوست پشت چسبانده می شود که باید 48 ساعت روی پوست بمانند. سپس پزشک برچسب ها را جدا کرده و علایم واکنش آلرژیک را بررسی می کند.

2 روز بعد دوباره برای بررسی واکنش های آلرژیک تاخیری معاینه می شوید.

تشخیص اگزمای آلرزیک با بیوپسی

اگر تست پچ نتواند پاسخ درستی به پزشک بدهد ، پزشک از بیوپسی یا نمونه برداری استفاده می کند و تکه ای از ضایعه پوستی ایجاد شده را به آزمایشگاه می فرستد.

راههای درمان اگزمای آلرژیک

درمان اگزمای آلرژیک به قدمت و شدت علایم پوستی بستگی دارد.

در اولین قدم باید پوست را با آب فراوان بشویید تا ماده حساسیت زا به طور کامل از روی پوست تمیز شود، در صورتی که واکنش ایجاد شده خفیف باشد احتمالا نیازی به درمان دارویی نخواهید داشت و میتوانید با کرم های مرطوب کننده غلیظ که آب کمتری دارند ، پوستتان را مرطوب نگه دارید.

استفاده از کرم های کورتیکو استروئید بدون نسخه می تواند به کاهش التهاب و از بین بردن خارش کمک کند ولی باید دقت داشته باشید که این کرم ها برای استفاده کوتاه مدت مناسب هستند و در بلند مدت باعث نازک شدن پوست و آتروفی پوست خواهند شد.

اجتناب کامل از تماس ماده آلرژی زا با پوست.

در صورت انجام کامل درمان های پزشکی بعد از 2 – 3 هفته اگزمای آلرژیک به طور کامل برطرف می شود ولی در صورت تماس دوباره با ماده آلرژی زا ممکن است برگردد.

پزشک می تواند کرم های قوی تر به همراه داروهای خوراکی کورتیکو استروئید برای شما تجویز کند.

فتوتراپی اگزما یا نور درمانی در مواردی که اگزما سطح وسیعی از پوست را پوشانده برای کاهش پاسخ های التهابی بدن لازم است

آلرژی به شیرگاو

حساسیت به شیر پاسخ غیرطبیعی دستگاه ایمنی بدن به پروتین شیر و فراورده‌های حاوی شیر است. این حساسیت یکی از شایع‌ترین حساسیت‌های غذایی در کودکان است. علت معمول این نوع حساسیت مربوط به پروتین شیر گاو است، اما شیر گوسفند، بز، بوفالو و سایر پستانداران نیز بعلت شباهت بسیار زیاد می‌تواند باعث واکنش شود.

واکنش حساسیت معمولاً به فاصله‌ی کمی پس از این که شما یا کودتان شیر مصرف کردید رخ می‌دهد. نشانه‌ها و علایم حساسیت به شیر از خفیف تا شدید متغیر هستند و می‌توانند شامل خس‌خس کردن ،استفراغ، کهیرو مشکلات گوارشی باشند. همچنین حساسیت به شیر می‌تواند باعث آنافیلاکسی، یک واکنش شدید و تهدیدکننده‌ی حیات شود.

درمان اولیه‌ی حساسیت به شیر، پرهیز از شیر و فراورده‌های لبنی است. خوشبختانه، بیشتر کودکان با رشد بر حساسیت به شیر غلبه می‌کنند. در کودکانی که در آنها حساسیت به شیر با رشد از بین نمی‌رود، ممکن است لازم باشد پرهیز از فراورده‌های لبنی ادامه یابد یا اینکه با مراجعه به فوق تخصص آلرژی از حساسیت زدایی استفاده کنند.

علایم
علایم حساسیت به شیر از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند، و چند دقیقه تا چند ساعت و در موارد تاخیری تا چند روز بعد از این که شما یا کودک تان شیر ‌نوشیدید یا فراورده‌های لبنی خوردید رخ می‌دهند.

نشانه‌ها و علایم آنی حساسیت به شیر ممکن است شامل این موارد باشند:

• کهیر
• خس‌خس کردن
• خارش یا احساس سوزن سوزن شدن اطراف لب‌ها یا دهان
• ورم لب‌ها، زبان یا حلق
• سرفه یا تنگی نفس
• استفراغ

نشانه‌ها و علایمی که ممکن است با گذشت زمان بیشتری ظاهر شوند:

• مدفوع شل یا اسهال، که ممکن است دارای خون باشد
• دل پیچه
• آبریزش بینی
• اشک‌ریزش از چشم
• کولیک در شیرخواران
• یبوست
• تشدید رفلاکس معده به مری

حساسیت به شیر یا عدم تحمل شیر

حساسیت به شیر حقیقی با عدم تحمل پروتئین شیر و عدم تحمل لاکتوز متفاوت است. عدم تحمل برخلاف حساسیت به شیر، دستگاه ایمنی را درگیر نمی‌کند.

عدم تحمل شیر نسبت به حساسیت به شیر حقیقی نیاز به درمان متفاوتی دارد.

نشانه‌ها و علایم شایع عدم تحمل پروتئین شیر یا عدم تحمل لاکتوز شامل مشکلات گوارشی، مانند نفخ، دفع گاز یا اسهال، پس از مصرف شیر یا فراورده‌های حاوی شیر هستندالبته این افراد مشکل بسیار کمی با خوردن ماست و دوغ دارند.

آنافیلاکسی

حساسیت به شیر می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود، واکنش تهدیدکننده‌ی حیاتی که راه‌های هوایی را تنگ می‌کند و می‌تواند مانع تنفس شود. شیر سومین غذای شایع، پس از بادام‌زمینی و آجیل‌ها است که باعث آنافیلاکسی می‌شود.

اگر شما یا کودکتان به شیر واکنش نشان می‌دهید، مهم نیست که واکنش چقدر خفیف باشد، به پزشکتان اطلاع دهید. آزمایشات می‌توانند به تأیید حساسیت به شیر کمک کنند، در نتیجه شما می‌توانید مانع از واکنش‌های بالقوه بدتر آتی شوید.

آنافیلاکسی یک اورژانس پزشکی است و نیاز به درمان با تزریق اپی‌نفرین (آدرنالین) (EpiPen ) و مراجعه به بخش اورژانس دارد. علایم و نشانه‌ها به فاصله‌ی کمی پس از مصرف شیر شروع می‌شوند و می‌توانند شامل این موارد باشند:

• انقباض راه‌های هوایی، شامل ورم حلق که تنفس را دشوار می‌کند
• برافروختگی صورت
• خارش
• شوک، همراه با کاهش قابل توجه فشار خون

علل
همه‌ی حساسیت‌های غذایی حقیقی به دلیل سوءعملکرد دستگاه ایمنی ایجاد می‌شوند. اگر شما حساسیت به شیر دارید، دستگاه ایمنی شما برخی پروتئین‌های خاص شیر را به عنوان مواد مضر شناسایی می‌کند، و باعث تحریک تولید پادتن‌هایایمونوگلوبولین E (IgE) برای خنثی کردن پروتئین (حساسیت زا) می‌شود. بار بعد که با این پروتئین‌ها مواجه می‌شوید، پادتن‌های IgE آنها را شناسایی می‌کنند و به دستگاه ایمنی شما پیام می‌دهند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را آزاد کند، که این باعث ایجاد گستره‌ای از نشانه‌ها و علایم حساسیتی می‌شود.

دو نوع پروتئین اصلی در شیر گاو وجود دارد که می‌توانند باعث واکنش حساسیتی شوند:

• کازئین، که در بخش جامد شیر (دلمه) یافت می‌شود که دلمه می‌بندد.
• وی، که در بخش مایع شیر که پس از دلمه شدن شیر باقی می‌ماند یافت می‌شود.

ممکن است شما یا کودکتان فقط به یکی از پروتئین‌های شیر یا هر دو حساسیت داشته باشید. پرهیز از این پروتئین‌ها ممکن است دشوار باشد چون در برخی غذاهای فراوری شده نیز یافت می‌شوند. و بیشتر افرادی که به شیر گاو واکنش نشان می‌دهند به شیر گوسفند، بز و بوفالو هم واکنش نشان خواهند داد. به طور کمتر شایعی، افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند هستند به شیر سویا نیز حساسیت نشان می‌دهند.

سندرم التهاب روده‌ی القا شده با پروتئین غذا (FPIES)

مواد غذایی می‌تواند باعث حالتی شود که حساسیت غذایی تأخیری نام دارد. اگر چه هر نوع غذایی می‌تواند تحریک‌کننده باشد، شیر یکی از شایع‌ترین‌ها است. این واکنش که معمولاً استفراغ و اسهال است، اغلب در طول چند ساعت تا چند دقیقه پس از خوردن ماده‌ی تحریک کننده رخ می‌دهد.

برعکس برخی حساسیت‌های غذایی، FPIES معمولاً با گذشت زمان برطرف می‌شود. همانند حساسیت به شیر، پیشگیری از واکنش FPIES مستلزم پرهیز از شیر و فراورده‌های لبنی است.

پیشگیری
راه قابل اطمینانی برای پیشگیری از حساسیت غذایی نیست، اما شما می‎‌توانید با پرهیز از غذاهایی که باعث واکنش‌ها می‌شوند از آنها جلوگیری کنید. اگر می‌دانید که شما یا کودکتان به شیر حساسیت دارید، از شیر و فراورده‌های لبنی پرهیز کنید.

برچسب‌های مواد غذایی را به دقت بخوانید. مراقب کازئین باشید، کازئین یکی از مشتقات شیر است که می‌تواند به طور غیرمنتظره‌ای در برخی غذاها، مانند ماهی تون کنسرو شده، سوسیس یا فراورده‌های غیرلبنی یافت شود. وقتی در رستوران غذا سفارش می‌دهید مواد اولیه را بپرسید.

جایگزین‌های شیر برای نوزادان و شیر خواران

در کودکانی که به شیر حساسیت دارند، شیر مادر و استفاده از شیر خشک کم آلرژی می‌تواند از واکنش‌های حساسیتی جلوگیری کند.

• شیر مادر بهترین منبع تغذیه برای نوزاد شما است. شیر دادن تا هر زمان که ممکن باشد توصیه می‌شود، به خصوص اگر نوزاد شما در خطر بالای ابتلا به حساسیت به شیر باشد.
• شیر خشک‌های کم آلرژی با استفاده از آنزیم‌هایی تولید می‌شوند که پروتئین‌های شیر، مانند کازئین و وی را می‌شکنند (هیدرولیز می‌کنند). فراوری بیشتر می‌تواند شامل گرم کردن و پالایش باشد. فراورده‌ها بسته به مرحله‌ی فراوری، به صورت هیدرولیز شده‌ی نسبی و هیدرولیز شده‌ی وسیع دسته‌بندی می‌شوند. یا ممکن است شیرخشک‌های پایه‌ای نامیده شوند.
• برخی شیرخشک‌های کم آلرژی بر پایه‌ی شیر نیستند، اما به جای آن آمینواسید دارند. علاوه بر فراورده‌های هیدرولیز شده‌ی وسیع، شیر خشک‌های بر پایه‌ی آمینواسید کمترین احتمال را برای ایجاد واکنش حساسیتی دارند.
• شیرخشک‌های بر پایه‌ی سویا به جای شیر بر پایه‌ی پروتئین سویا هستند. شیرخشک‌های سویا غنی‌سازی می‌شوند تا از نظر مواد مغذی کامل باشند، ولی متأسفانه، برخی کودکان مبتلا به حساسیت به شیر، دچار حساسیت به سویا نیز می‌شوند.

اگر شما یا کودکتان رژیم غذایی بدون شیر دارید، پزشک یا متخصص تغذیه‌ی شما می‌تواند کمک کند تا برای وعده‌های غذایی متعادل از نظر تغذیه‌ای برنامه‌ریزی کنید. شما یا کودکتان ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌هایی، مانند ویتامین D و ریبوفلاوین، برای جایگزین کردن کلسیم و مواد مغذی موجود در شیر داشته باشید.

هیچ شیر خشکی در دنیا نمی تواند جایگزین شیر مادر شود.به هیچ وجه، مگر در موارد بسیار خاص، نباید شیر مادر حذف گردد.

تشخیص

وقتی غذا باعث واکنش حساسیتی می‌شود، مشخص کردن این که مشکل کدام غذا است، همیشه ساده نیست. برای ارزیابی این که آیا شما یا کودکتان به شیر حساسیت دارید یا خیر، پزشک شما ممکن است:

• سؤالات مفصلی در مورد نشانه‌ها و علایم بپرسد
• معاینه‌ی فیزیکی انجام دهد.
• از شما بخواهد یادداشت کاملی از غذاهایی که شما یا کودکتان می‌خورید نگه ‌دارید
• از شما بخواهد شیر را از رژیم غذایی خود یا کودکتان حذف کرده‌ (رژیم حذفی)، و سپس دوباره به رژیم غذایی بیافزایید تا متوجه شود باعث واکنش می‌شود یا خیر

همچنین ممکن است او توصیه به انجام یکی یا هر دو آزمایش زیر بکند:

• تست پوستی. در این آزمایش، پوست شما سوراخ شده و در معرض مقادیر کمی از پروتئین‌های یافت شده در شیر قرار می‌گیرد. اگر حساسیت داشته باشید، احتمالاً در محل آزمایش دچار یک تورم (کهیر) روی پوستتان می‌شوید. متخصصان آلرژی اغلب برای اجرا و تفسیر تست‌های پوستی کاملاً مجهز هستند. به یاد داشته باشید که این نوع تست برای تشخیص حساسیت به شیر کاملاً دقیق نیست.
• تست خونی. تست خونی می‌تواند با اندازه‌گیری مقدار پادتن‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) در خون شما واکنش دستگاه ایمنی بدن شما را به شیر بسنجد. اما این تست در شناسایی حساسیت به شیر کاملاً دقیق نیست و کاربرد بسیار محدودی دارد.

اگرنتایج معاینه وآزمایش‌های شمانتواندحساسیت به شیرراتأییدکند،ممکن است پزشکتان آزمایش خوراکی انجام دهد،که درآن غذاهای مختلفی،که ممکن است شیرداشته یانداشته باشند، درمقادیرافزایش یابنده به شماداده می‌شود، تامتوجه شوندکه آیابه آنهایی که حاوی شیرهستندواکنش نشانمی‌دهیدیاخیر. ایده‌ی خوبی است اگرآزمایش‌های حساسیت توسط متخصص آلرژی که برای مدیریت واکنش‌های جدی تر پیدا شده است،انجام شود.

اگرپزشک شماشک داردکه علایم شما به دلیل چیزی غیرازحساسیت غذایی به وجود می‌آید،ممکن است برای شناسایی یا رد سایر مشکلات پزشکی به آزمایش‌های دیگری نیاز داشته باشید